Roeterseiland, Amsterdam, 2004

Een studie naar de herontwikkeling van de Universiteit van Amsterdam op het Roeterseilandcomplex. Het plangebied ligt enigszins achteraf aan het einde van de grachtengordel tegen de Plantage. Historisch gezien is dit gebied altijd de restzone van het centrum geweest. Het complex functioneert als een machine waar gebouwen onderling verbonden zijn met interne gangen en een opgetild maaiveld. De studie moet van het gebied een levendige stedelijke campus maken. De nieuwe Achtergracht wordt de centrale openbare ruimte voor de campus. Bestaande en nieuwe gebouwen krijgen hier hun nieuwe adres en op de begane grond wordt de plint geprogrammeerd met horeca, retail, woningen en andere functies. De gracht wordt een lommerrijke ruimte voor voetgangers en fietsers. De nieuwe gebouwen hebben een eenvoudige structuur van verspringende rooilijnen en hoven die een relatie hebben met de Nieuwe Achtergracht.